Oni mogu da pamte lica, vide svijet u jarkim bojama, navigiraju kompleksnim rutama, prenose vijesti, pa čak i spašavaju živote.

U nedavnoj studiji, 24 goluba su bila izložena različitim vizuelnim zadacima, neke su naučili da kategorizuju u roku od nekoliko dana, a druge u roku od nekoliko nedjelja. Istraživači su otkrili dokaze da je mehanizam koji golubovi koriste za donošenje tačnih odluka sličan metodi koju vještačka inteligencija koristi za pravilno predviđanje.

“Ponašanje golubova sugeriše da je priroda stvorila algoritam koji je izuzetno efikasan u učenju veoma zahtjevnih zadataka,” izjavio je Edvard Vaserman, koautor studije i profesor eksperimentalne psihologije na Univerzitetu u Ajovi. “Ne nužno najvećom brzinom, ali sa velikom dosljednošću.”

Na ekranu su golubovima prikazivani različiti podsticaji, poput linija različite širine, postavljenih u različitim orijentacijama, kao i sektorski i koncentrični krugovi. Svaka ptica je morala da kljucne dugme desno ili lijevo da bi odlučila kojoj kategoriji to pripada. Ako bi odabrali tačno, dobili bi hranu; ako bi pogriješili, ne bi dobili ništa.

“Golubovima nije potrebno pravilo,” rekao je Brendon Tarner, vodeći autor studije i profesor psihologije na Državnom univerzitetu u Ohaju. Umjesto toga, oni uče metodom pokušaja i grešaka. Na primjer, kada bi im bio dat vizual za “kategoriju A”, sve što izgleda slično tome bi takođe klasifikovali kao “kategoriju A”, koristeći svoju sposobnost prepoznavanja sličnosti.

Tokom eksperimenata, golubovi su poboljšali svoju sposobnost da donose tačne odluke sa 55% na 95% vremena kada su u pitanju neki od jednostavnijih zadataka. Kada su se suočili sa kompleksnijim izazovom, njihova tačnost je porasla sa 55% na 68%.

“Koristeći skromnije životinje poput golubova, možemo testirati koliko daleko mogu da idu sa umom koji je [kako mislimo] isključivo ili uglavnom asocijativan,” rekao je Onur Gjunturkun, profesor bihevioralne neurologije na Univerzitetu Ruhr u Bohumu koji nije bio uključen u studiju.

“Ovaj rad pokazuje koliko su asocijativni sistemi nevjerovatno snažni, koliko su istinski nalik na kogniciju.”

U modelima vještačke inteligencije glavni cilj je prepoznavanje obrazaca i donošenje odluka. Golubovi, kako pokazuje istraživanje, mogu učiniti isto. Učeći iz posljedica, kada im nije data hrana, golubovi imaju izvanrednu sposobnost da ispravljaju svoje greške. Funkcija sličnosti takođe igra ulogu za golubove, koristeći njihovu sposobnost da pronađu sličnost između dva objekta.

“Samo sa ta dva mehanizma, možete definisati neuronsku mrežu ili mašinu vještačke inteligencije da u suštini rješava ove probleme kategorizacije,” rekao je Tarner. “Stoji razlog da mehanizmi koji su prisutni u AI takođe postoje u golubovima.”

Istraživači sada ciljaju na saradnju sa naučnicima koji proučavaju golubove i njihove mozgove. Nadaju se da bi ova otkrića mogla imati praktičnu primjenu u boljem razumijevanju oštećenja ljudskog mozga.

“Možda možemo dobiti dalji uvid u to šta se dešava u tom malom ptičjem mozgu,” rekao je Vaserman. “To je, zaista, dobar mozak – možda je malen po veličini, ali kada je u pitanju sposobnost učenja, oni su izuzetni.”

Nijedan golub nije bio povrijeđen tokom studije, prenosi Telegraf.rs.